Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

Emigrantët- kërcënimi ynë më i dashur asimetrik


Emigrantët- kërcënimi ynë më i dashur asimetrik
Nga Afroditi Al Saleh
Kohët e fundit, gjithnjë e më shumë shtohen zërat, por edhe mendimet e analistëve në lidhje me bashkëpunimin e emigrantëve në organizata me sjellje keqbërëse, që nga plaçkitjet gjatë ngjarjeve të dhjetorit, në aktet terroriste kundër bankave apo sulmeve ndaj policëve, por edhe në rrëmbimet e sipërmarrësve dhe biznesmenëve të fuqishëm.
Karakteristike është një shkrim i para disa kohëve në gazetën Elefterotipia me titull: “Dhe u bëfshin terroristë klandestinë!”, në të cilin thuhet se në radhët e organizatës “Aksioni Revolucionar” ka emigrantë. Sipas artikullit në fjalë, “në listën e të dyshimtëve, përveç atyre, të cilët ishin skicuar në të kaluarën nga shërbimi antiterrorist, një vend të veçantë zënë për herë të parë edhe emigrantët, dosjet e të cilëve janë duke u shqyrtuar në mënyrë të hollësishme!”.
Vlerësimet e Policisë Greke mbështeten në:
1- Pjesëmarren jo të vogël në “pushtimet” e universiteteve, nga grupe të rinjsh emigrantë
2- Në faktin e ekzistencës së një trakti të ASOEE, të përkthyer ë katë gjuhë (shqip, anglisht, frëngjisht dhe gjermanisht).
3- Në kthimin e provuar të emigrantëve në moshë të re drejt organizatave jashëparlamentare dhe të grupimeve autonome politike.
4- Në shpërbërjen e organizatave të njohura të emigrantëve
5- Në getot që janë krijuar në shumë lagje të Athinës.
Kështu që sipas artikulit të Elefterotipisë, Policia Greke , vlerëson se duhet të rishqyrtohet politika e emigracionit “brenda një kuadri të përgjithshëm të sigurisë publike dhe rendit publik”!
Dua të theksoj qysh në fillim se ky shkrim botohet në njërën prej gazetave greke, në mos në gazetën më liberale politikisht, e cila ka qëndruar në pararojë të luftës kundër dallimeve. Dhe, megjithëse gazetarja nuk pozicionohet, qysh në titull do të mund të dallonim, bona fide, njëfarë ironie...
Duke iu përgjigjur shkurt, nëpërmjet gojës së gazetarit qëndrimeve, do të thoshim se e para, është krejtësisht e kuptueshme, por edhe e ligjshme që të merrnin pjesë në bojkotimet e universiteteve studentët- fëmijë të emigrantëve.
E dyta, trakti i përkthyer edhe në shqip i ASOEE, dhe që kritikohet aq shumë nga “analistët” dhe policia, është mëse normale që të paraqitet në shqip, pasi emigrantët shqiptarë përbëjnë 10% të popullsisë dhe është mëse e natyrshme që të dinë se përse e gjithë Greqia ku jetojnë e punojnë është ngritur në këmbë.
Dhe ky veprim, përkthimi i komunikatës edhe në shqip, dëshmon për humanizmin e komunitetit universitar dhe jo për pjesëmarrjen e emigrantëve në organizata terroriste.
Dhe, nga sa di unë, ASOEE, është një universitet dhe jo strehë terroristësh.
E treta, kthesa e vërtetuar nga disa, e emigrantëve drejt partive jashtëparlamentare, nuk vërteton asgjë, veçse politizimin e emigrantëve, të cilët mundet t’i konsiderojnë (dhe me të drejtë) partitë jashtëparlamentare si më mikpritëset për ta. Në të njëjtën kohë do të mund të thoshim se përbën një gabim të qëllimshëm e provokim, identifikimi i partive jashtëparlamentare me organizatat terroriste.
E katërta, është e vërtetë që për fëmijtë e emigrantëve organizatat e emigrantëve, në të cilat janë anëtarë prindërit e tyre, nuk përbëjnë asnjë lloj joshjeje e tërheqjeje. Dhe kjo ndodh pasi e njohin veten e tyre si pjesë e rinisë greke.
Dhe shpërbërja e organizatave të emigrantëve është e natyrshme dhe është pjesë e një plani politik të organizuar mirë.
Së fundi, është e ditur që nuk ekzistojnë geto në kuptimin e mirëfilltë të fjalës në Athinë akoma. Vetëm po qe se nuk njohim kuptimin e fjalës geto.
Përsa i përket konkluzioneve të Polcisë Greke për një rishqyrtim të ri të politikës së emigracionit në kuadrin e ruajtjes së rendit publik dhe qetësisë, nuk do të kisha kundërshtim. Por që të rishqyrtojmë një politikë, në fillim duhet që ajo të ekzistojë.
Si rrjedhim, kur të ketë një politikë për emigracionin duhet që në radhë të parë të përkujdeset për jetët e njerëzve që jetojnë në vendin tonë, të mos i shkatërrojë ekonomikisht dhe psikikisht dhe të respektojë veçantinë e tyre kulturore.
Përveç këtyre nuk mundet të konsiderojmë si koincidencë të gjithë retorikën në lidhje me pjesëmarrjen e emigrantëve në krimin e organizuar. Kujtoni dhjetorin, ku: “Emigrantët dogjën, shkatërruan e plaçkitën, pasurinë e njerëzve të qetë e nikoqirë grekë dhe se të vjedhurat e dhjetorit shiteshin në Lazarat!”...
Kujtoni, kur sulmet ndaj makinave të policisë iu atribuuan organizatave terroriste, në të cilat, pa dyshim kishin infiltruar edhe emigrantët.Më pas, emigrantët, si armiq të grekëve nikoqirë, si armiq të demokracisë dhe edhe të qeverisë, kanë shkuar drejt krimit ordiner, por edhe atij të organizuar.
Nuk mundet të lemë mënjanë e pa përmendur analizat e gazetarëve të njohur, të cilët në rastin e rrëmbimit të biznesmenit Panagopulos, këmbëngulnin se dy nga rrëmbyesit ishin emigrantë dhe kishte shumë gjasa të kishte edhe emigrantë të tjerë në grupin e rrëmbyesve, pasi: “Shqiptarët në Greqi jetojnë 18 vjet dhe kështu që e flasin greqishten si grekët!”...
Në të njëjtën mënyrë u trajtua edhe akti kriminal ndaj Konstandina Kunevës.
Disa analistë këmbëngulnin në ato që thoshin se Kuneva ishte një emigrante, të cilën ndoshta disa shqiptarë, ose bullgarë, ose pakistanezë, e detyruan të pijë acid, pasi acidi dhe sulmet me acid janë të zajkonshme në ato vende!...
Dhe prokuroria urdhëron policinë që t’i kërkojë autorët në radhët e emigrantëve...
Të gjitha këto nuk janë të rastësishme. Me të drejtë qeveria shfrytëzon stereotipet ideologjike të grekëve: grekët nuk shpërthejnë, grekët nuk i thyejnë dyqanet e bashkëqytetarëve të tyre, grekët nuk shijnë ndaj policëve, grekët as pranojnë e as hedhin acid, grekët janë të urtë e familjarë dhe grekët janë të rrethuar e të sulmuar nga emigrantët e këqinj...
Për këtë arsye neve grekët e qetë duhet të bashkohemi dhe të mbrojmë Greqinë dhe qeverinë nga kërcënimet që i bëhen prej emigrantëve, të cilët paraqiten si një grupim kompakt
Patriotizëm etnik vs kërcënimeve asimetrike të emigrantëve barbarë.
Nga ana e komunikimit, kjo taktikë është e shkëlqyer. Politikisht është jashtëzakonisht e rrezikshme.
Është e rrezikshme, pasi krijimi i armiqve të dukshëm e të padukshëm, shpesh herë merr trajtën e profecisë së ideologjive të tjera...
Dhe atëherë kush do të na mbrojë?...
http://afroditealsalech.blogspot.com
në foto: Afroditi Al Salech

Δεν υπάρχουν σχόλια: